Ἡ Φύσις κρύβει μέσα της
Μέγα κι ἄβγαλτον ἄχτι·
Κάτου κι ἀπάνου θάνατος,
Καὶ παντοῦ στάχτη, στάχτη.
Τὰ νέφη σὰ χαλάσματα
Σωριάζονται ὁλένα,
Τὰ δέντρα, στερνολείψανα
Ζωῆς σκελετωμένα.
Κι ὁ Ἀπόλλων, τοῦ Σύμπαντος
Θεὸς ἀρχιτεχνίτης,
Σὰν ἀπ' ἀράχνες δείχνεται
Θαμπωμένος φεγγίτης.
Τόμος 1 (εκδόσεις Γκοβόστη), ενότητα Ίαμβοι και Ανάπαιστοι, σελ. 357